Bladzijden uit het verleden

Hellevoetsluis, 7 juni 2014

De gemeente Hellevoetsluis heeft op 19 februari 2011 delen van het kunstwerk: ‘bladzijden uit verleden’ van de kunstenaar Hans Lemmen, met daarop de gedichten van Frank Herzen, opgeborgen nadat een onderdeel was ontvreemd. Het bestaat uit tien grote messingplaten verdeeld over de vestingwallen.

Het werk is geheel in ere hersteld. Dit feit werd op 7 juni met een kleine ceremonie bezegeld op de locatie: ‘terreplein’ voor de Kazerne Haerlem, onder toezicht van de weduwe, van de auteur Frank Herzen, mevrouw A.C. Pieké en burgemeester de heer E. van Heiningen van Hellevoetsluis. Mevrouw Pieké memoreerde in haar toespraak een deel van het leven van de auteur.

Frans Willem Hendrik van Emmerik.

Vernoemd naar zijn vader, een veelzijdig man, die een grote liefde had voor het acteren. Verlichting, om de spelers op het toneel geen schaduw te geven, werd vroeger Herzen genoemd. In 1965, bij de aanvang van het schrijverschap kiest hij dit als pseudoniem: de man zonder schaduw: Frank Herzen, Frank staat voor vrij.

Geboren in 1933 te Spaarndam. Brengt zijn jeugd door samen met twee broertjes in Amsterdam en Haarlem. Als hij negen jaar is sterft zijn moeder. Internaten. Militaire dienst. Werkt, studeert, tekent, schildert en vangt aan met schrijven van gedichten.

Trouwt, verhuist naar Rotterdam, is tekenaarconstructeur bij een bouwbedrijf, drie kinderen.

Onderneemt een aantal reizen en beëindigt zijn huwelijk. Publiceert gedichten, korte verhalen en hoorspelen. Ontmoet zijn tweede vrouw, verhuist naar Antwerpen, studeert, schrijft en blijft schrijven, nu als zijn professie.

Terug naar de stad Haarlem. Het boek: ‘De zoon van de woordbouwer’ wordt in 1970 bekroond, hiermee manifesteert hij zich als auteur van kinderboeken, een feit dat hij later betreurt. Naast zijn schrijverschap, treedt hij in dienst bij de uitgeverij Malmberg te ‘s-Hertogenbosch, als redacteur van diverse jeugdbladen. Gaat wonen in deze historische stad en houdt zich bezig met de geschiedenis. Zijn lichamelijke conditie is al geruime tijd slecht en hij ondergaat in Londen een riskante openhartoperatie. Toch studeert hij, schrijft en blijft schrijven. Zegt zijn baan weer op en vertrekt in 1988 met zijn gezin naar Hellevoetsluis. Verdiept zich in de historie van Voorne-Putten en deze Vesting.

Staat aan de wieg van het project Droogdok Jan Blanken en de oprichting van de Kunstuitleen.
Door zijn zwakke gesteldheid volgen frequente ziekenhuisopnames en voor de 2e maal is medisch ingrijpen noodzakelijk.
Herstelt redelijk, studeert, schrijft en blijft schrijven.
Wordt gelegenheidsdichter en creëert naast de nodige poëzie, o.a. ‘IJstijd’ en ‘Vermakelijke Wandelingen’.

Voor het droogdok: – lesmateriaal voor de rondleiders, een kinderboek – collums – strips over Jan Blanken – het boek: Een der kundigsten onder de kundigen plan van de inrichting van de aquaducten – het libretto: ‘De Vrijheid de Woede en het Water’, levert een prominente bijdrage aan het boek over de Ravense Hoek. Bijzonder is het project ‘Bladzijden uit het verleden’ uit 1996, een bruisende tijd in Hellevoetsluis, waar met enthousiasme veel tot stand werd gebracht, op cultuurhistorisch gebied. Het maakte deel uit van de herwaardering van de vesting. De Tien kunstwerken van Hans Lemmen, ieder gemaakt uit één messingplaat, verwijzen naar de moderne technologie en naar een bodem vol geschiedenis. Daarbij markeren ze de belangrijkste monumenten. Dit werd vastgelegd in de gedichten en verteld in het boekje ‘Bladzijden uit het verleden’, een stadswandeling door de unieke vestinghaven, vol historische verhalen, informatie over de monumenten en verlucht met foto’s.

Voor zijn inzet voor cultuur wordt hij op 26 april 2002, benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau. Zijn fysiek verslechtert en in 2005 komt hij in crisis terecht, welke hij ternauwernood overleeft. Er volgen twee moeizame, eenzame jaren. Op 14 oktober 2007, een mooie nazomerdag, opgebrand overlijdt hij, 74 jaar oud.

Kazerne Haerlem

De schaduw van een meid wacht

nog altijd voor het oude fort

op haar geliefd soldaat.

Hij heeft zijn kruit verschoten,

zich met de vrede toegedekt.

In de kazerne zoekt men sporen

van verhalen, uit tijd ontsproten.

Algemeen bestuurslid: mevrouw A.C. Pieké